В корзине нет товаров. Начните покупки в нашем каталоге
|
Зарегистрироваться
Новы, 4-ы, нумар часопіса Svajksta выходзіць у абноўленым фармаце, на 52-х старонках. Што вы дазнаецеся з новага нумару? Пачынае нумар артыкул, прысвечаны летазлічэнню. Злічаем, як і ўсе наўкол, ад года нараджэння “таго самага”. А якая альтэрнатыва гэтаму? Зазіраем у далейшую мінуўшчыну і прапануем іншы стыль зліку гадоў. Дзеля таго што гэты нумар выходзіць у купальскую пару, дык у адным з артыкулаў гаворыцца і пра Купалле і яго невідавочныя сэнсы, якія мы звычайна ўпускаем з-пад вока. І гэта не тое што голымі качацца ў жыце, хоць бадай забылася ў нас і пра гэта. Блок матэрыялаў прысвечаны Смаленшчыне. Нарыс ад смаленскага краязнаўца пра яго падарожжы па балцкіх гарадзішчах таго аддзеленага краю. А таксама невялікі дыскусійны дослед таго, якім бокам подзвіг касманаўта Гагарына да балцкіх старажытнасцяў. Публікуюцца некалькі рэцэнзій на кніжкі – “Літоўскія назвы ў тапаніміцы нашага рэгіёну” (выйшла ў Паставах), і “Па слядах багоў”. У водгуку на другую кніжку бадай упершыню фармулюецца пра тутэйшых балцкіх багоў. З літоўскага боку – пераклад вялікага інтэрвію міфолага Дайнюса Разаўскаса, дзе і беларусы шмат у чым пазнаюць сваё, крыху дзяціннае, стаўленне да “паганства”. З латышскага боку – пераклад артыкула пра тое, як нават у часе савецкай акупацыі латышскія дыеўтуры гуртаваліся і неслі агонь сваёй веры. Змешчаныя таксама доследы-параўнанні тутэйшых казак з літоўскімі пра Жалезнага ваўка і латышскімі пра Мядзведжае вушка, а таксама шэраг іншых матэрыялаў, якія ўсе разам заўважна вылучаюць гэты нумар з шэрагу ранейшых нумароў часопіса. А ў якасці бонуса – зрабілі цішотку з тутэйшымі элементарнымі знакамі, узятымі з народных арнаментаў, ды дзвюма формуламі па-старапруску. Чаму старапруская мова? Бо з яе ў сваім часе вылузаліся славянскія гаворкі, што пазней апанавалі і наш край, і праз стыхію гэтай мовы найбліжэй таму крануцца нашай даўніны. Пабывала адна з тых цішотак і на знакамітым Змяёвым камяні, што ля Лукамскага возера. У тым камяні, кажуць, жыў змей-кравец, дык ён і шыў людзям – адно каб не ў царкву, а на ігрышча.

SVAJKSTA №4 альманах Паганства (Svajksta.by)

13.16 руб. ( 387.06 рос.руб. )
Купить
Вес: 220 г
Новы, 4-ы, нумар часопіса Svajksta выходзіць у абноўленым фармаце, на 52-х старонках. Што вы дазнаецеся з новага нумару?
Пачынае нумар артыкул, прысвечаны летазлічэнню. Злічаем, як і ўсе наўкол, ад года нараджэння “таго самага”. А якая альтэрнатыва гэтаму? Зазіраем у далейшую мінуўшчыну і прапануем іншы стыль зліку гадоў.
Дзеля таго што гэты нумар выходзіць у купальскую пару, дык у адным з артыкулаў гаворыцца і пра Купалле і яго невідавочныя сэнсы, якія мы звычайна ўпускаем з-пад вока. І гэта не тое што голымі качацца ў жыце, хоць бадай забылася ў нас і пра гэта.
Блок матэрыялаў прысвечаны Смаленшчыне. Нарыс ад смаленскага краязнаўца пра яго падарожжы па балцкіх гарадзішчах таго аддзеленага краю. А таксама невялікі дыскусійны дослед таго, якім бокам подзвіг касманаўта Гагарына да балцкіх старажытнасцяў.
Публікуюцца некалькі рэцэнзій на кніжкі – “Літоўскія назвы ў тапаніміцы нашага рэгіёну” (выйшла ў Паставах), і “Па слядах багоў”. У водгуку на другую кніжку бадай упершыню фармулюецца пра тутэйшых балцкіх багоў.
З літоўскага боку – пераклад вялікага інтэрвію міфолага Дайнюса Разаўскаса, дзе і беларусы шмат у чым пазнаюць сваё, крыху дзяціннае, стаўленне да “паганства”. З латышскага боку – пераклад артыкула пра тое, як нават у часе савецкай акупацыі латышскія дыеўтуры гуртаваліся і неслі агонь сваёй веры.
Змешчаныя таксама доследы-параўнанні тутэйшых казак з літоўскімі пра Жалезнага ваўка і латышскімі пра Мядзведжае вушка, а таксама шэраг іншых матэрыялаў, якія ўсе разам заўважна вылучаюць гэты нумар з шэрагу ранейшых нумароў часопіса.
А ў якасці бонуса – зрабілі цішотку з тутэйшымі элементарнымі знакамі, узятымі з народных арнаментаў, ды дзвюма формуламі па-старапруску. Чаму старапруская мова? Бо з яе ў сваім часе вылузаліся славянскія гаворкі, што пазней апанавалі і наш край, і праз стыхію гэтай мовы найбліжэй таму крануцца нашай даўніны.
Пабывала адна з тых цішотак і на знакамітым Змяёвым камяні, што ля Лукамскага возера. У тым камяні, кажуць, жыў змей-кравец, дык ён і шыў людзям – адно каб не ў царкву, а на ігрышча.

К сожалению, оставлять отзывы или задавать вопросы могут только авторизованные пользователи. Вы можете войти или зарегистрироваться в нашем интернет-магазине.

Вход в личный кабинет ×
Восстановление пароля ×
Введите email адрес, который Вы указывали при регистрации.
Мы отправим на него письмо со ссылкой для восстановления пароля.
Регистрация личного кабинета покупателя ×
Заказать обратный звонок ×